Pogorszenie stanu odżywienia jest częstym skutkiem przebytej choroby, szczególnie w przypadku dzieci. Przyczyny utraty masy ciała są oczywiste: osłabienie, złe samopoczucie czy brak apetytu oraz trudności w połykaniu/pobieraniu pokarmów to czynniki decydujące o ograniczonym spożyciu żywności.

Dodatkowo, często towarzyszące chorobie wymioty i/lub biegunka wpływają na zaburzenia wchłaniania składników odżywczych w przewodzie pokarmowym, utratę zapasów energii i składników odżywczych oraz większe ryzyko odwodnienia. Zwykle jednak, po ustąpieniu dolegliwości obserwuje się wyraźną poprawę apetytu i stosunkowo szybki powrót do diety i parametrów stanu odżywienia sprzed choroby. Dlatego postępowanie żywieniowe w trakcie infekcji ogranicza się zwykle do zapewnienia wystarczającej podaży płynów, podawania częstszych i mniejszych objętościowo posiłków oraz wychodzeniu na przeciw możliwościom chorego (odstąpieniu od prób karmienia na siłę, przygotowywaniu potraw wartościowych ale o smaku i konsystencji preferowanej przez dziecko). Okres zwiększonego apetytu bezpośrednio po zakończeniu choroby warto wykorzystać na podawanie pełnowartościowych pokarmów o dodatkowo zwiększonej kaloryczności, umożliwiając w ten sposób szybszy powrót do pełni zdrowia i wyjściowego stanu odżywienia.

Szczególnej uwagi wymagają dzieci przewlekle niedożywione, z wywiadem nawracających chorób infekcyjnych.

Szczególnej uwagi wymagają natomiast dzieci przewlekle niedożywione, z wywiadem nawracających chorób infekcyjnych – pogorszenie stanu odżywienia wynikające z dolegliwości i zaburzeń towarzyszących chorobie decyduje o osłabieniu odporności i zwiększeniu ryzyka rozwoju kolejnej infekcji. W takich sytuacjach należy możliwie szybko przerwać mechanizm „błędnego koła” – celem jest doprowadzenie do szybkiej poprawy stanu odżywienia i funkcjonowania układu immunologicznego. Dziecko niedożywione z problemem przewlekłych, nawracających chorób infekcyjnych może w związku z tym wymagać bardziej intensywnej terapii żywieniowej (okresowego żywienia enteralnego/parenteralnego), a następnie przejściowego wprowadzenia modyfikacji w diecie podawanej drogą doustną (głównie dodatkowego zwiększenia jej kaloryczności), które pozwolą utrzymać na stałe uzyskane efekty terapeutyczne.

Źródło:

Feeding Infants and Young Children During and After Illness. Academy for Educational Development 1825 Connecticut Avenue, NW, Washington, DC 20009. www.linkagesproject.org